''GÜLÜM''
O hilal kaşına tel-tel salınan saçına;
Yüzün kızarıp o masum içten bakışına
Doyamadım doyamazdım be gülüm!

O çayın kenarında bana doğru koşardın ya;
Sen benim boynuma ben senin beline;
Ellerimizi dolardık ya!

Saatlerce kenetlenip meysiz dönerdik ya;
İsterdik zaman dursun öyle kalalım derdik ya,
Yetmedi yetmezdi be gülüm!

Nasıl unuturum dizimdeki uyuyuşunu;
Kendimi sana bırakıp huzur buluşunu,
Göğsüne yaslanınca o gül gibi kokuşunu,
Unutamadım unutulmuyor be gülüm!

Sensiz her dakika hüzün çöküyor içime;
Aradım ama çare bulamadım kendime
Sensizlik bir acı sızı veriyor yüreğime,
Devada dermanda sensin, benim bu halime,
Sensiz olmadı olmuyor be gülüm!

Bir beton çivisi gibi girmişsin yüreğime;
Hissetmişim; sevmişim seni her nefesimde,
Yüzünün her halesinde, saçının her telinde,
Sensizliğe  dayanamadım dayanılmıyor be gülüm...!

                                                                         Halis Yıkar
                                                                         Şiir Adamı)